Erla perla

Ég hef aðeins verið að hugsa það hvað ég eigi að gera af mér þegar ég kem heim.

Og ég hugsa og hugsa en kemst auðvitað ekki að neinni haldbærri niðurstöðu.
Þess vegna fór ég einmitt í mannfræði, til að vita EKKI hvað lífið býður mér upp á vinnulega séð. Til að ganga nú örugglega ekki inn í eitthvað leiðinlega fyrirfram skilgreint starf sem lægi ljóst fyrir að mannfræðingar ynnu. Nei, ég valdi óvissuna. Og hef líkað hún vel. En stundum er þetta bara erfitt val! Ég hef verið minn eigin gæfusmiður hvað varðar að nýta menntunina í starfi og það hefur reynst mér vel. Ég kann að selja mig enda frábær þótt mannfræðina nyti ekki við. Möguleikarnir sem við mér blasa þegar ég kem heim eru margir og alls konar og ætli ég þjáist ekki af valkvíða fremur en að það sé lítið úrval möguleika. Þeir sem heima eru segja mér að atvinnumarkaðurinn blómstri. Ókey, gott og vel, ánægjulegt að heyra, en ég sé samt bara auglýsingar í Mogganum fyrir viðskipta- og lögfræðinga. Sem er ekki ég. HVAÐ vill Erla perla gera? Í hverju ætlar hún að brillera næst? Hverjum á ég að selja mig? Ég hef eitthvað verið að gæla við þá hugmynd að fara í skóla næsta haust og skrifa og leika mér þangað til (og sleppa því þá að kaupa föt þangað til eh...), en á maður að vera að mennta sig þegar markaðurinn er svona opinn og öflugur? Og ég veit ekki einu sinni hvað ég myndi vilja læra. Valkvíði. Sem er jú víst betra en að hafa ekki val eins og þorri þeirra háskólanema hér í Níka sem útskrifast og brillera og fara svo að keyra taxa fyrir smáaura eða vera atvinnulaus í mörg ár. Svo ég er ekki að kvarta til að vera með það á hreinu, ég er bara að ræða þetta við ykkur. Ykkur já.
Hvað finnst þér að ég eigi að verða þegar ég verð orðin stór (eða bara þegar ég kem heim)? Komdu með það, ég er tilbúin og tek öllum hugmyndum fagnandi!