Erla perla

Ég gekk á Esjuna í gærkvöldi með nokkrum vinnufélögum. Það er svo sem ekki í frásögur færandi nema hvað að ég var rosalega stolt af mér! Ætlaði fyrst ekki að fara sökum hálsbólgu sem er búin að vera að hrjá mig í rúmlega viku, en fann hana svo allt í einu sjatna og tók þá ákvörðun um að bruna upp. Jú, og líka af því hún Þórhildur kind off manaði mig. Eh, eða staulast upp réttara sagt. Að mínu mati er Esjan ekki "bara" Esjan! Hún er drulluerfið, þvílíkt brött og prílið þarna efst getur tekið á þreytta lærvöðvana. En ég massaði þetta að sjálfsögðu og finn ekki fyrir harðsperrum í dag! En kannsi á morgun... Gengum upp í mesta mótvindi í heimi og áttum svo í vandræðum á niðurleið með að húrra hreinlega ekki niður með rokið í bakið. Sáum geggjað sólarlag þótt restin hafi verið gengin í myrkri.
Esjan var upphitun fyrir Heklu sem verður sigruð á sunnudaginn kemur.
Hér eru myndir úr Esjugöngunni fyrir forvitna.