Erla perla

Haldiði að ég hafi ekki fengið afmælisgjöf frá kallinum mínum í fyrradag.
Ég bara trúði ekki mínum eigin augum, var löngu hætt að trúa því að eitthvað myndi gerast. Hann skammaðist sín ekki einu sinni fyrir að velja FH fram yfir afmælisdag konunnar svo hvað þá meira! Og ég fór næstum því að grenja af gleði þegar ég sá að það fylgdi meira að segja kort með! Það er nú bara aldrei nú orðið. Hann segir að kortið sé bara í hjartanu. Voða sætt - en það er ekki nóg fyrir mig! Já, maður gerir kröfur. Kortið hefði næstum því (bara næstum því samt) verið nóg, svo sætt var það. En armbandið sem ég fékk að gjöf var alveg geggjað og ég fyrirgaf honum afmælismistök aldarinnar á nóinu.
Já, svona er maður nú soft. Inn við beinið.