Erla perla

Strætó er merkilegt fyrirbæri. Ég hef verið að taka strætó undanfarna morgna í vinnuna og oftar en ekk orðið vitni að ansi kómískum samræðum. Í morgun voru það 18 ára MR-píur að ræða ball gærkvöldsins. Og vá hvað það var fyndið að hlusta á þær...ekta menntóeftirdjammruglsamræður. Þetta var í þessum hérna anda: "Váááá hvað ég var full í gær mar, þúst, ég man bara ekkert", "Já, þú varst alveg gegt rugluð mar, varst að flassa og öskra og þvílík læti í þér mar", "Já, ég man sko ekkert...alveg bilað, Stína var að setja mér hvernig ég var!!".

Já, man maður þessa daga. Maður fór í partý, sötraði bjórinn með röri til að finna áhrifin sem fyrst, drakk Southern Comfort í Sprite af því það smakkaðist eins og grænn frostpinni, slammaði tekíla, flassaði og fílaði unglingalífið. Je. Maður á nokkrar nákvæmlega svona eftiráballminningar frá þessum árum.
Those were the days.
Gaman að því.
Je. Beibe.

Á morgun er Gallupdjamm og mamman hyggst taka þátt í því. Vera er orðin svo klár á pelann og pabbann að það er bara komið að því að mamman fari á gott djamm. Ég lofa engu um að ég muni ekki eiga samræður í takt við ofangreint dæmi þar sem áfengi hefur ekki runnið í æðum mínum um dágóða hríð. God, það væri nú alveg að lenda bara í blackouti og skandalísera.
Reportera um það síðar.
Later.