Erla perla

Ég fæddist óþolinmóð. Þetta er í genunum á mér. Nenni ekki að bíða eftir neinu, verð auðveldlega pirruð á einhverju sem gengur illa og gef sjálfri mér síst sjéns hvað það varðar. Ég finn samt hvað ég hef bætt mig með árunum og auknum þroska (vonandi!). Get nú beðið róleg eftir strætó og setið róleg í strætó. Flauta ekki í umferðarteppum og finnst gaman að kenna tregu fólki eitthvað sem ég kann og það ekki. Eftir að Vera kom í heiminn fattaði ég líka að það þýðir ekkert að vera að stressa sig yfir hlutunum og vera óþolinmóður. Með Veru óx þolinmæði mín alla vega um helming.

Eða ég hélt það. Þar til í gærkvöldi. Óþolinmæði mín braust allverulega út í gær á nó tæm. Bara allt í einu. Gaaaaaaaaaaaat bara ekki meira. Þannig var að ég fór svaka ánægð í jassballetttíma en jassinn var að byrja aftur eftir jólafrí. Það var nýr kennari og nýir jassballettnámsmenn - samt bara konur. Leit vel út. Kennarinn var þvílíkt flott pæja og ég hugsaði með mér hvað ég gæti nú lært af þessari svakapíu. Svo byrjaði hún. Og bræðin óx inni í mér. Ég gat EKKERT. Og þó var ég búin með eitt námskeið! Hún var með allt öðruvísi danstakta, eitthvað svona Britney Spears fönkí donkí dæmi. Og vá hvað ég var ekki að fíla það (sko aðallega náttlega af því ég var ekki að ná þessu...) Reyndar var engin okkar að ná þessu og við vorum allar jafn klaufskar að apa eftir Britney. En þolinmæði mín brast og ég glopraði út úr mér frekar hátt "Vááááá... ég er bara ekki að meika þetta!" og hætti að dansa. Fékk mér vatnssopa, ætlaði að vera svaka kúl á því, en óþolinmæðin og pirringurinn sem henni fylgdi rak mig í skóna og úlpuna og ég strunsaði út. Algjör dóni og allt það. En ég bara gat þetta alls ekki! Var farin að kaupa í matinn í Nóatúni og steikja kjúklinginn fyrir matarboðið um kvöldið í huganum meðan ég skrönglaðist við að dansa og var ekki í takt, sem beisikklí sagði mér að dansinn væri ekki alveg að ná til mín.

Ég hringdi í þá sem sér um námskeiðið eftir tímann og afsakaði útstrunsið. Vinkona mín í tímanum sagði mér að hún hafi heldur ekki verið að meika þetta fyrst um sinn en svo hafi verið breytt um dansstíl og dansað meira í stíl við það sem við höfum áður gert. En ekki rauk hún út! God. Þarf að fara að taka mig á. Alla vega varðandi suma hluti. Er góð með Veru. Er sæmileg í strætó. Ágæt í sumri kennslu. En ætli það sé þá ekki upptalið! Veit ekki hvort ég mæti á næsta sunnudag. Spurning um að eyða frekar peningnum í Pílates (til að sleppa við að kaupa ný föt á feitu keisaradömuna moi) sem ég hef heyrt að sé svo einfalt æfingakerfi og þurfi enga þolinmæði í...(og sixpackinn sýnir sig á augabragði).
Þetta kemur.