Erla perla

Góðan og blessaðan allir sem einn.

Er að bíða eftir að Vera vakni og ákvað að skrifa nokkrar línur á meðan. Hún er svo mikil svefnpurrka þessi elska (sjö níu þrettán)... Ætla nú ekki að kvarta yfir því!

Elskulegi kórinn minn, Kammerkór Hafnarfjarðar (Kammerkór= lítill/fámennur kór) er byrjaður aftur að æfa. Fór á fyrstu kóræfingu vetrarins á miðvikudagskvöldið og það var alveg gott að vera mættur aftur og raula nokkrar nótur. Verkefni vetrarins eru líka þvílíkt spennandi og fjölbreytt. Jóladagskrá með kantötum og módettum (wow, ekki spyrja mig um hvað það þýðir = lög til að syngja!) bæði a capella (= bara raddir - tónlistarmálið er allt að koma hjá mér!) og með lítilli barrokksveit (hvað er það aftur??). Í febrúar verður svo flutt JAZZverk eftir Duke Ellington (sem er víst voða frægur jazz dude) og um páskana tökum við þátt í Blúshátíð Reykjavíkur og syngjum negrasálmaprógramm með heimsfrægri jazzsöngkonu. Jahá! Þvílíkt spennandi og skemmtilegt prógramm.

Annars erum við hætt við að kaupa Landann sem ég sýndi ykkur í síðasta bloggi. Hann var alltof dýr og kallinn (einhver forríkur tannski að norðan) vildi ekki hagga verðinu neitt svo það er út úr myndinni. En þá er bara að finna sér annan Landa, óbreyttan og ódýrari og láta breyta honum sjálfur. Kemur betur út.
Sjáum hvað setur, en að eiga jeppa í vetur, kitlar heldur betur...

Vá, var búin að gleyma hvað ég er góð í að ríma...