Erla perla

Ég er í henglum akkúrat núna - datt svoleiðis eða hrapaði hreinlega í stiganum hér heima. Lenti svakalega flott samt - á bakinu með lappirnar upp í loftið, eins og hálfviti. Og þetta var helv... vont. Er að kálast í bakinu - marin og blá.

Síminn hringdi og það var einhver sölumaður í símanum að selja geisladiska fyrir félagið Hetjurnar sem eru félag langveikra barna og svo var hann að tala um diskinn og listamennina sem gáfu vinnu sína til að setja á diskinn og bla bla... og ég að labba niður stigann - úr risinu, svaka einbeitt að hlusta á hvaða æðislega disk hann væri að selja...(!) og á sleipum inniskóm... og plaff. Síminn hentist úr hendinni á mér, ég öskraði úr mér lungun og fór svo að grenja ég meiddi mig svo! Og sölukallinn var enn í símanum... ég veit ekki hvað hann hefur haldið. Að ég væri að losa mig við hann? Mikið á sig lagt... súrt ef einhver reynir þetta til að losa sig við sölumann. Neeee, þetta var alveg hallærislegt. Og vont. Björtu punktarnir við þetta fall er að ég losnaði við kallinn úr símanum og þarf því ekki að kaupa þennan hetjulega geisladisk (kann ekki að segja nei við svona gæja) og Viggi kom hlaupandi og kyssti á báttið í bak og fyrir. Mmm.

Fall er fararheill = dett ekki aftur í þessum stiga og verð happí ever after á Hverfó. Svona hef ég ákveðið að túlka þennan atburð (þar til ég dett næst) ;)