mánudagur, apríl 16, 2007
Að bara vera til
Mánudagar með hækkandi sól og vorkrafti geta verið ansi góðir. Sérstaklega þegar maður er endurnærður eftir barnlausa helgi eins og ég er í dag, eftir barnlausa vorhreingerningu og barnlausar frjálsar ástir ahhh...
Já, það er ýmislegt sem manni tekst að gera barnlausum. Og nei, ég var nefninlega ekki búin að gleyma því hvernig það er. Ég get dundað mér endalaust við alls konar bull ein - ennþá. Við hjónin ákváðum að eyða barnlausa tímanum í vorhreingerningu og skipulagsárás á laugardaginn – því já það er það skemmtilegasta sem við gerum, engin spurning. Smiður heimilisins smíðaði þessa þvílíkt langþráðu og fínu þvottaaðstöðu í kjallaranum og tók til heilan gám af drasli fyrir Sorpu. Svo núna eru mun minni líkur á að við hálsbrjótum okkur þegar við setjum í vél. Á meðan smiðurinn smíðaði var ég tískudrósin að máta föt og henda. Ég grisjaði fataskápinn minn ansi vel og gaf Rauða Krossinum heila tvo svarta ruslapoka af fötum . Svo núna er hann hálftómur (nei, nei, alls ekki hálffullur) og loksins komin góð ástæða til að kaupa sér ný föt.
Nú, það var ekki bara tekið til, við eigum víst einhver fleiri áhugamál ennþá hehe. Það er samt ótrúlegt hvað það er gott að taka til í skúmaskotun hér og þar. Sálin hreinsast svona smá um leið. Eða þá að það sé bara bull og ég sé með þrifdellu!
Nú, svo gafst tími til að hlaupa 2 x úti, m.a. mína þriðju 10k. Og mér finnst það alltaf jafn erfitt. Og næs. Þetta útihlaup virðist venjast en samt bara upp að vissu marki, ég kem alltaf kafnandi í mark. Og svo var líka skroppið á kaffihús og út að borða. Barnlaus og frjáls. Vorum að rifja upp gamla miðbæjartakta. Vorum svo reyndar sofnuð fyrir miðnætti því eftir aksjon barnlausa dagsins var maður mun þreyttari heldur en eftir heilan dag með Veru... ég var svo rosalega að nýta tímann!
Ég þori að segja það hér að mér fannst frábært að losna við litlu dömuna í smá tíma. Í tíma þar sem maður var hvorki að djamma né var þunnur.
Bara tími til að vera til (- samt sko ekki bara að taka til)
Já, það er ýmislegt sem manni tekst að gera barnlausum. Og nei, ég var nefninlega ekki búin að gleyma því hvernig það er. Ég get dundað mér endalaust við alls konar bull ein - ennþá. Við hjónin ákváðum að eyða barnlausa tímanum í vorhreingerningu og skipulagsárás á laugardaginn – því já það er það skemmtilegasta sem við gerum, engin spurning. Smiður heimilisins smíðaði þessa þvílíkt langþráðu og fínu þvottaaðstöðu í kjallaranum og tók til heilan gám af drasli fyrir Sorpu. Svo núna eru mun minni líkur á að við hálsbrjótum okkur þegar við setjum í vél. Á meðan smiðurinn smíðaði var ég tískudrósin að máta föt og henda. Ég grisjaði fataskápinn minn ansi vel og gaf Rauða Krossinum heila tvo svarta ruslapoka af fötum . Svo núna er hann hálftómur (nei, nei, alls ekki hálffullur) og loksins komin góð ástæða til að kaupa sér ný föt.
Nú, það var ekki bara tekið til, við eigum víst einhver fleiri áhugamál ennþá hehe. Það er samt ótrúlegt hvað það er gott að taka til í skúmaskotun hér og þar. Sálin hreinsast svona smá um leið. Eða þá að það sé bara bull og ég sé með þrifdellu!
Nú, svo gafst tími til að hlaupa 2 x úti, m.a. mína þriðju 10k. Og mér finnst það alltaf jafn erfitt. Og næs. Þetta útihlaup virðist venjast en samt bara upp að vissu marki, ég kem alltaf kafnandi í mark. Og svo var líka skroppið á kaffihús og út að borða. Barnlaus og frjáls. Vorum að rifja upp gamla miðbæjartakta. Vorum svo reyndar sofnuð fyrir miðnætti því eftir aksjon barnlausa dagsins var maður mun þreyttari heldur en eftir heilan dag með Veru... ég var svo rosalega að nýta tímann!
Ég þori að segja það hér að mér fannst frábært að losna við litlu dömuna í smá tíma. Í tíma þar sem maður var hvorki að djamma né var þunnur.
Bara tími til að vera til (- samt sko ekki bara að taka til)
Comments:
Skrifa ummæli